عفونت مثانه در بارداری چه علائمی دارد

عفونت مثانه در بارداری چه علائمی دارد

عفونت مثانه ,عفونت مثانه در زنان,عفونت مثانه در مردان,عفونت مثانه در بارداری,عفونت مثانه به انگلیسی,عفونت مثانه علائم,عفونت مثانه در کودکان,عفونت مثانه چیست

توضیحاتی در مورد عفونت مثانه

عفونت دستگاه ادراری (UTI یا Urinary tract infection) نوعی عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. هنگامی که عفونت دستگاه ادراری تحتانی را مبتلا می‌کند سیستیت ساده (عفونت مثانه) نامیده می‌شود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر می‌گذارد به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) گفته می‌شود.علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی عبارتند از دفع ادرار همراه با درد یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)، در حالی که علائم مربوط به پیلونفریت عبارتند از تب و درد پهلو به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی. این علائم در افراد مسن یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم یا نامشخص باشند. عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کلی است، با این حال ندرتاً باکتری‌های دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند. عفونت‌های دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ می‌دهد، چرا که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا می‌شوند. بروز مجدد بیماری امری شایع است. عوامل خطرساز عبارتند از: آناتومی بدن زنان، مقاربت جنسی و سابقه خانوادگی. پیلونفریت در صورت بروز معمولاً پس از عفونت مثانه ظاهر می‌شود، اما ممکن است ناشی از عفونت منتقله از راه خون نیز باشد. تشخیص این بیماری در زنان سالم و جوان تنها بر اساس علائم امکان‌پذیر است. در افرادی که علائم آن‌ها مبهم است، ممکن است تشخیص بیماری مشکل باشد زیرا ممکن است باکتری‌ها وجود داشته باشد، اما عفونتی مشاهده نشود. در موارد پیچیده یا در صورتی که درمان با شکست مواجه شود، ممکن است کشت ادرار مفید باشد. در افراد مبتلا به عفونت‌های مکرر، می‌توان از دوز پایین آنتی بیوتیکها به‌عنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد. در موارد غیرپیچیده، عفونت‌های دستگاه ادراری را می‌توان به‌راحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک‌های مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است. در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دوره‌های درمان طولانی‌تر شوند یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد، و در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایش‌های تشخیصی بیشتری انجام گردد. در زنان، عفونت‌های دستگاه ادراری شایع‌ترین شکل عفونت‌های باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونت‌های دستگاه ادراری افزوده می‌شود. در این مطلب از سایت جسارت در مورد عفونت مثانه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

عفونت مثانه در کودکان

در کودکان خردسال، ممکن است تنها علامت عفونت دستگاه ادراری (UTI) تب باشد. به دلیل فقدان علائم واضح‌تر، وقتی دختران کوچکتر از دو سال یا پسران ختنه نشده کوچکتر از یک سال دچار تب می‌شوند، بسیاری از انجمن‌های پزشکی توصیه می‌کنند که کشت ادرار صورت بگیرد. . ممکن است نوزادان خوب غذا نخورند، استفراغ کنند، بیشتر بخوابند، یا نشانه‌های یرقان را از خود نشان دهند.در کودکان بزرگتر، ممکن است دوباره بی‌اختیاری ادرار (از دست دادن کنترل مثانه) رخ دهد

عفونت مثانه در سالمندان

علائم دستگاه ادراری غالباً در سالمندان مشاهده نمی‌شود. نشانه‌های مذکور ممکن است مبهم و همراه با بی‌اختیاری باشد، و تنها علائم موجود تغییر در وضعیت ذهنی یا خستگی باشد. گرچه در برخی موارد نخستین نشانه‌ای که ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی با آن مواجه می‌شود عفونت خونی یا عفونت در خون است. این واقعیت که بسیاری از افراد مسن پیشاپیش دچار بی‌اختیاری یا زوال عقل شده‌اند ممکن است کار تشخیص را پیچیده‌تر کند

تشخیص عفونت مثانه

در موارد روشن، می‌توان تنها بر اساس علائم نسبت به تشخیص و درمان اقدام کرد و نیازی به تأیید بیشتر از طریق آزمون‌های آزمایشگاهی نیست.در موارد پیچیده یا مشکوک، ممکن است تأیید تشخیص از طریق آنالیز ادرار و جستجو به‌دنبال حضور نیتریت در ادرار، سلولهای سفید خون (لکوسیت‌ها)، یا لکوسیت استراز مفید باشد. یکی دیگر از آزمایش‌ها، یعنی آزمایش میکروسکوپی ادرار به دنبال حضور سلول‌های قرمز خون، سلول‌های سفید خون، یا باکتری می‌گردد. کشت ادرار در صورتی مثبت تلقی می‌شود که تعداد کلنی‌های باکتریایی بزرگتر یا مساوی به ۱۰۳ واحد تشکیل‌دهنده کلنی در هر میلی‌لیتر ارگانیسم متداول در دستگاه ادراری باشد. حساسیت آنتی بیوتیکی را نیز می‌توان با این کشت آزمایش کرد، و از این حیث در انتخاب درمان آنتی بیوتیکی مفید است.با این حال ممکن است درمان آنتی بیوتیکی در زنانی که نتیجه کشت آن‌ها منفی است باز هم به بهبود منجر شود. چرا که علائم می‌توانند مبهم باشند و تشخیص بیماری می‌تواند در افراد مسن بدون آزمایش‌های قابل اعتماد مربوط به عفونت‌های دستگاه ادراری، مشکل باشد

تشخیص عفونت مثانه در کودکان

برای تشخیص وجود عفونت دستگاه ادراری در کودکان، باید نتیجه کشت ادرار مثبت باشد. از آنجا که مسئله آلودگی بسته به روش جمع‌آوری مورد استفاده مشکل‌آفرین است، بنابراین آستانه ۱۰۵ CFU/mL جهت نمونه تهیه شده به روش «تمیز گرفته شده» از ادرار میانی، آستانه ۱۰۴ CFU/mL جهت نمونه‌های تهیه شده از سوند، و آستانه ۱۰۲ CFU/mL جهت نمونه‌گیری سوپراپوبیک (نمونه‌ای که به‌طور مستقیم با سوزن از مثانه کشیده می‌شود) مورد استفاده قرار می‌گیرد. سازمان بهداشت جهانی استفاده از «کیسه‌های ادرار» برای جمع‌آوری نمونه را با توجه به میزان بالای آلودگی در هنگام کشت توصیه نمی‌کند، و در کسانی که آموزش ادرار کردن در توالت را ندیده‌اند، سوندگذاری ترجیح دارد. برخی سازمان‌ها نظیر آکادمی اطفال آمریکا استفاده از اولتراسوند کلیوی و دفع سیستویورتروگرام (تماشای مجرای خروجی مثانه و کیسه مثانه فرد با استفاده از اشعه ایکس در حین ادرار کردن وی) را برای تمام کودکان کوچکتر از دو سال که عفونت دستگاه ادراری داشته‌اند توصیه می‌کنند.با این حال، به این دلیل که حتی در صورت تشخیص وجود بیماری درمان مؤثری وجود ندارد، سایر سازمان‌ها نظیر مؤسسه ملی تعالی بالینی تصویربرداری متداول را تنها برای کودکان دارای سن کمتر از شش ماه یا کسانی که نتایج آن‌ها غیرمعمول است، توصیه می‌نمایند

عفونت مثانه در ایالات متحده

در ایالات متحده، عفونت دستگاه ادراری علت حدود هفت میلیون مراجعه به مطب، یک میلیون مراجعه به بخش اورژانس، و صد هزار بار بستری شدن در بیمارستان در طی هر سال است. هزینه درمان این عفونت‌ها هم به لحاظ زمان از دست رفته در سر کار و هم هزینه‌های مراقبت‌های پزشکی چشمگیر است.در ایالات متحده هزینه‌های درمان مستقیم به میزان ۱٫۶ میلیارد دلار در سال تخمین زده می‌شود

عفونت مثانه در بارداری

عفونت‌های دستگاه ادراری به علت افزایش خطر ابتلا به عفونت کلیه در دوران بارداری بیشتر نگران‌کننده است. در دوران بارداری، سطح بالای پروژسترون خطر کاهش تون عضلات حالب و مثانه را افزایش داده و منجر به افزایش احتمال برگشت ادرار به حالب و به سمت کلیه‌ها می‌شود.گرچه در زنان باردار خطر ابتلا به باکتریوری بدون علامت افزایش نمی‌یابد، اما در صورتی که باکتریوری وجود داشته باشد خطر ابتلای آن‌ها به عفونت کلیه ۲۵–۴۰٪ است. بنابراین اگر آزمایش ادرار نشانه‌ای از وجود عفونت را نشان دهد – حتی اگر علائم دیگر وجود نداشته باشد – توصیه می‌شود درمان صورت بگیرد.به‌طور معمول از سفالکسین یا نیتروفورانتوئین استفاده می‌شود، زیرا به‌طور کلی این داروها برای دوران بارداری بی‌خطر تلقی می‌شوند. عفونت کلیه در دوران بارداری ممکن است ناشی از تولد زودرس یا پره اکلامپسی باشد (حالت فشار خون بالا و اختلال در عملکرد کلیه در طی بارداری می‌تواند منجر به تشنج شود).

عفونت مثانه چیست

سیستیت (به انگلیسی: Cystitis) یا در اصطلاح عام عفونت مثانه و در واقع التهاب در مثانه به علت جایگزینی و رشد عامل بیماری‌زا در آن و ایجاد عفونت است. شایع‌ترین عامل سیستیت باکتری گرم‌منفی است. علائم شایع بیماری سوزش ادرار، تکرر ادرار، احساس فوریت دفع ادرار و گاه احتباس ادراری است. تشخیص قطعی ازطریق بررسی ادرار و کشت آن است. درمان با آنتی‌بیوتیک‌های متناسب با عامل بیماری است. درصورت عدم درمان ممکن است عفونت به سایر نواحی گسترش یابد و مثلاً موجب پیلونفریت شود.

عفونت مثانه نوعی عفونت مجاری ادراری

عفونت مثانه (عفونت ادراری) نوعی عفونت مجاری ادراری است، و می‌تواند به کلیه‌ها و غدد پروستات نیز سرایت کند. این بیماری بیشتر زنان بین ۲۰ تا ۵۰ سال را مبتلا می‌کند. زنان باردار نیز ممکن است از این مشکل رنج ببرند. هر چند این بیماری در زنان بسیار شایع است، اما می‌تواند مردان را نیز به خاطر مقاربت با زنان آلوده یا به خاطر داشتن مقاربت مقعدی با آنها مبتلا کند. در موارد حاد، همیشه توصیه می‌شود که با یک پزشک مشورت کنید، اما عفونت مثانه را با بعضی از درمان‌های خانگی ساده هم می‌توان معالجه کرد.

علت عفونت مثانه

وقتی باکتری به مجاری ادراری حمله می‌کند، باعث عفونت مثانه یا عفونت ادراری می‌شود. زنان هم به خاطر کوتاه بودن مجرای ادرارشان دچار عفونت در مثانه می‌شوند. در مردان، این بیماری بیشتر به خاطر رابطه‌ی جنسی با یک زن آلوده بروز می‌کند. دیافراگم ضد بارداری و یا عوامل اسپرم کش نیز دلایل دیگری برای عفونت مثانه یا عفونت ادراری هستند. دیگر علل این بیماری عبارتند از: – دیابت – ام. اس. – آسیب نخاعی – مقاربت مقعدی (در مردان) – بهداشت نامناسب – دوش واژینال – کم شدن آب بدن – نگه داشتن ادرار – وراثت – بزرگ شدن پروستات یا سنگ کلیه

علائم عفونت مثانه

بعضی از علائم معمول و غیر معمول عفونت‌ مثانه عبارتند از: – ادرار کردن دردناک – ادرار کردن مکرر – نیاز ناگهانی به دفع ادرار – درد مثانه – دفع غیر ارادی ادرار – احساس سوزش در هنگام ادرار – ظاهر شدن خون در ادرار – برخاستن بوی تند از ادرار – تب – لرز – نفخ و ناراحتی – احساس خستگی – احساس فشار در قسمت تحتانی شکم

درمان خانگی عفونت مثانه

در اینجا بعضی از راه‌حل‌های موثر و طبیعی خانگی برای عفونت مثانه که ارزان، بی‌ضرر و آسان هستند به شما ارائه می‌شود. ۱. آب فراوان بنوشید: این بهترین درمان برای عفونت مثانه است. آب عامل پاک‌کننده عالی است و به دفع باکتری‌های مضر در قالب ادرار رقیق شده کمک می‌کند. بنابراین برای خلاص شدن سریع از عفونت مثانه به میزان زیادی آب بنوشید. ۲. جوش شیرین: جوش شیرین یکی از بهترین درمان‌های خانگی برای درد عفونت مثانه است. فقط لازم است یک قاشق مربا خوری جوش شیرین را در یک لیوان آب مخلوط کنید، و آن را بنوشید. این درمان را روزانه تکرار کنید تا علائم به طور کامل فروکش کنند. ۳. آب ذغال اخته: آب ذغال اخته یک درمان خانگی موثر برای جلوگیری از عفونت مثانه در زنان باردار است. ذغال اخته حاوی آنزیم‌هایی است، که واقعا در درمان عفونت مثانه مفید هستند. بنابراین، نوشیدن آب ذغال اخته به شما اجازه خواهد داد به سرعت از شر عفونت مثانه خلاص شوید. نکته- اگر شما یا یکی از افراد خانواده‌تان سابقه‌ی سنگ کلیه دارید، یا اگر برای رقیق شدن خون دارو مصرف می‌کنید از نوشیدن آب ذغال اخته پرهیز کنید. ۴. سرکه‌ی سیب: خودتان را در آب حاوی سرکه‌ی سیب شستشو دهید. این کار به میزان زیادی احساس سوزشی را که هنگان ادرار کردن به خاطر عفونت مثانه به وجود می‌آید کاهش می‌دهد. ۵. ماست: خوردن ماست نیز سودمند است چون شامل اسیدوفیلوس است، که به درمان عفونت مثانه کمک می‌کند. ۶. کیسه‌ی آب گرم: به منظور رهایی از درد ناشی از عفونت مثانه، از یک کیسه‌ی آب گرم بر روی ناحیه شکم استفاده کنید.

پیشگیری از عفونت مثانه

– مصرف آب یا سایر مایعات را افزایش دهید. – از نوشیدن نوشابه، الکل، چای و قهوه اجتناب کنید. – بهداشت را رعایت کنید. – همیشه پس از توالت کردن خودتان را از جلو به عقب تمیز کنید(در مورد خانم ها). – پس از داشتن رابطه جنسی ادرار کنید. – جلوی ادرارتان را نگه ندارید. – لباس زیر نخی بپوشید. – دوش بگیرید و از استفاده از وان حمام اجتناب کنید. – از دوش واژینال اجتناب کنید و از سایر محصولات زنانه استفاده کنید. – از استفاده از تامپون (پنبه‌ی قاعدگی) اجتناب کنید، به جای آن از دستمال‌های بهداشتی استفاده و مدام آن را عوض کنید.

عفونت مثانه و سرکه سیب

سرکه سیب دارای منبع غنی پتاسیم، آنزیم و دیگر مواد مفید است که ممکن است مانع توسعه یا تکثیر باکتری عفونت مثانه شود. افرادی که از عفونت مثانه رنج می‌برند ممکن است از سرکه سیب به عنوان آنتی بیوتیک جهت درمان عفونت مصانه استفاده نمایند. مواد لازم: سرکه سیب: دو قاشق غذاخوری آب: یک لیوان آب لیمو و عسل دستورالعمل: ابتدا سرکه سیب را به آب بیافزائید. در ادامه می‌توانید چند قطره آب لیمو به محلول حاصل اضافه کنید و با عسل آن را شیرین نمائید ترکیب حاصل را به خوبی مخلوط کنید و دو بار در روز به مدت چندین روز از آن بنوشید.

عفونت مثانه و  آناناس

 آناناس دارای آنزیمی به نام بروملین است که خواص ضد التهابی داشته که مصرف آن موجب کاهش علائم عفونت مثانه می‌شود. شما باید به طور منظم یک پیاله آناناس بخورید؛ همین امر مانع عفونت مثانه می‌شود. استفاده از آب آناناس نیز می‌تواند اثر مشابهی داشته باشد. شما باید از آناناس تازه استفاده نمائید در حالی که آناناس کنسرو شده حاوی مواد نگهدارنده است.

عفونت مثانه و آب جعفری

به غیر از این واقعیت که مصرف آب جعفری پس از شام بدن شما را راحت می‌نماید، می‌تواند عفونت مثانه را از بین برده و به فرآیند درمان با کار نمودن به عنوان یک مدر (مدر یا ادرار آور ماده خوراکی یا دارویی را گویند که موجب افزایش حجم ادرار انسان شود) کمک نماید. در حقیقت، مدر بودن جهت درمان بسیاری مشکلات به کار می رود و منجر به بالا رفتن مقدار سدیم می‌شود که کلیه ها از طریق ادرار دفع می‌نمایند. مواد لازم برای تهیه آب جعفری: دو قاشق غذاخوری جعفری خشک یا یک پیمانه جعفری تازه یک تا دو لیوان آب دستورالعمل: ابتدا آب را بجوشانید. سپس مقداری جعفری تازه به آن بیافزائید. باید حرارت را کم کنید تا ترکیب حاصل به طور پیوسته بجوشد و اجازه دهید برگ‌ها به مدت 6 تا 10 دقیقه آب را جذب نمایند. حال برگ‌ها را بیرون آورید. در نهایت می‌توانید دمنوش حاصل را فورا بنوشید. اگر در فصل تابستان قصد استفاده از این ترکیب را دارید می‌توانید برای طراوت جعفری آن را در یخچال بگذارید.

بیشتر بخوانید : سرطان مثانه ♥ سنگ مثانه ♥ التهاب مثانه ♥ عفونت های ادراری ♥ عفونت قارچی واژن